mackiewicz

Fatalna fikcja, rozpanoszona u nas, przeżera już nie tylko obyczaje, ale psychikę narodu. Wierzymy i widzimy to tylko, co widzieć chcemy,
a nie to, co jest zgodne
z rzeczywistością. Ponieważ niepopularnem było w tej chwili wskazywanie na sowiecką dwulicowość, tedy nikt nie chciał jej widzieć...

piątek, 19 kwietnia 2024 r.

D. Rohnka
Młody Mackiewicz
W setną rocznicę urodzin Józefa Mackiewicza

Jubileusz 100-lecia urodzin WIELKIEGO CZŁOWIEKA skłania do zachwytów, hołdów
i innych podobnych, nie zawsze racjonalnych, zachowań. Wspominamy przy tej okazji osoby na ogół dawno zmarłe lub przynajmniej w latach mocno posunięte; ich wyjątkowe życie i czyny, zasługi i osiągnięcia, niekiedy szczególne cechy charakteru. Im bardziej osoba taka była znana, im lepiej zapisana w pamięci, tym więcej interesują nas koleje jej losu, bywa że bardzo intymne lub zgoła nieistotne szczegóły. A przecież w tym szczególnym dniu świętujemy dzień w życiu człowieka pierwszy, gdy ani o jego przyszłości, ani o talentach, ani cechach charakteru nic powiedzieć nie można.

Dalej

D. Rohnka
Nie zgadzam się z Bąkowskim

Nie zgadzam się z Bąkowskim z wielu powodów. Może najbardziej dlatego, że wiem, jak bardzo tego nie lubi. Nad zgodę przedkłada dyskusję, ścieranie się myśli, wojnę opinii. Bąkowski nie wierzy w kompromis, w całkowite uzgodnienie poglądów. Można to osiągnąć wyłącznie przez rezygnację z jakiejś cząstki absolutnej szczerości. Tego Bąkowski nie chce. Nie znosi kompromisów, woli prawdę.
Nie zgadzam się z Bąkowski, dlatego nie będę oklaskiwać owoców jego pracy. Nie napiszę, że książka jest świetna, godna polecenia, że bardzo mi się podoba. Nie napiszę, że imponuje mi erudycja autora, sposób w jaki ściera się z Mackiewiczem, błyskotliwość z jaką dociera do sedna Mackiewiczowskiego dzieła, ani tego w jak niezwykły, odważny sposób buduje własny świat przemyśleń i idei. Nie mogę zaprzeczyć tylko jednemu - tę książkę czyta się wspaniale.

Dalej

D. Rohnka
Nie znamy Mackiewicza

Wstyd powiedzieć, jak niewiele wiemy o życiu Józefa Mackiewicza. Niezależnie od oceny jego twórczości, poglądów politycznych, światopoglądu, nie sposób przecież nie uznać Mackiewicza za jednego z największych powieściopisarzy XX wieku. Twierdzą tak zarówno zdeklarowani entuzjaści, jak też jego ideowi przeciwnicy. Dowodem kuriozalna nagroda literacka im. Zygmunta Hertza, przyznana Mackiewiczowi przez redakcję "Kultury" w 1981 roku, gdy oceniając ogromny dorobek powieściopisarski Józefa Mackiewicza, pozwolono sobie równocześnie, piórem Herlinga-Grudzińskiego, na niewybredną ocenę jego poglądów politycznych. Mackiewicz jest wielki, co do tego panuje zgoda.

Dalej